In deze studie laten wij zien dat minder dan de helft van de richtlijnen voor hiv-indicatoraandoeningen een hiv-testadvies bevat. Deze bevindingen wijzen op klinische relevante hiaten in de vertegenwoordiging van hiv-test aanbevelingen in ziektespecifieke richtlijnenen voor hiv-indicatoraandoeningen. Deze hiaten worden in richtlijnen in heel Europa waargenomen. 

 

Deze gemiste kansen in het aanbevelen van een hiv-test draagt bij aan het hoge aantal ongediagnosticeerde hiv-infecties en de hoeveelheid late-stage hiv-diagnoses in Europa. Gezien de invloed van richtlijnen op de dagelijkse praktijk zal het opnemen van hiv-testadviezen in richtlijnen voor meer bewustzijn van hiv moeten zorgen en daarnaast het testen op hiv bij deze hiv-indicatoraandoeningen moeten verbeteren. Hierdoor zullen mensen met hiv eerder gediagnosticeerd worden, waardoor ze de juiste zorg kunnen krijgen. Met als gevolg dat er minder hiv-transmissie plaatsvindt.